Matthias blikt terug

In Nicaragua heeft de prachtige natuur een sterke indruk op mij nagelaten. Maar vooral dan het extreme contrast met de overal brandende afvalhopen en zwerfhonden, -kippen, -koeien, -paarden, en -katten op straat. Een prachtig initiatief vond ik dan het project La Esperanzita dat boeren leert aan landbouw te doen met hun eigen inheemse vegetatie en leert zorg dragen voor deze oorspronkelijke planten. We kregen hier eerst een uitleg die mij eigenlijk schokte omdat dit eigenlijk de gelegenheid was waar ik erachter kwam dat  er in Nicaragua eigenlijk toch nog een dictatuur is. Het onderwijsniveau wordt zo laag mogelijk gehouden om te voorkomen dat de bevolking kritisch gaat denken en zich realiseert wat er met hen gebeurt.  Na deze presentatie maakten we hier een wandeling door de ‘jungle’, altijd gepaard gaande met enkele opnames voor de nieuwe Bear Grylls’ Ultimate Survival: Nicaragua (http://www.youtube.com/watch?v=42pL2gmg3xc).

Ook de gastvrijheid van de Nicaraguanen trof mij. Misschien was het enkel omdat we met onze bleke huidjes opvielen en bijna iedereen ons al kende, maar het verbaasde mij toch hoe vriendelijk de mensen zijn op straat. Als je in België tegen een vreemde op straat ‘goedemorgen’ zegt, word je al bekeken van ‘wat zegt die nu?!’. In tegenstelling tot daar waar iedereen wel hallo zei tegen elkaar. We werden ook in de gastgezinnen opgenomen met een ontzettende openheid en misschien zelfs liefde. Zelfs al waren we er enkel om te slapen en te eten, en op enkele momenten voor een iets langere tijdsspanne, we werden, de een al wat meer dan de ander, echt opgenomen in de familie. Bij het afscheid viel het dan voor sommigen niet mee. Ik persoonlijk had het héél goed getroffen met de familie Dávila, Cristina en ik zijn in die week echt deel van het gezin geworden.

 Al bij al vond ik de reis zeker en vast meer dan de moeite waard. Ik mis de groep en de sfeer nog altijd enorm, het is nog een beetje moeilijk om aan te passen, maar het komt wel in orde, al hoop ik eigenlijk een klein beetje dat het gevoel blijft. Ik wil hiermee ook nog eens alle begeleiders en organisatie bedanken voor hun inspanningen. Ook wil ik de fantastische groep bedanken voor de ongelofelijke sfeer en alle onvergetelijke momenten. Gracias!!